دستگاه تبلیغاتی دشمن و استانداردهای دوگانه
نظام رسانهای غرب، برخورد با آشوبگران ضدامنیتی در ایران را که به انواع اغتشاشات دست میزنند، مایه نقض حقوق بشر معرفی میکند؛ آشوبگرانی که هیچ مضایقهای از تیراندازی با سلاح گرم، بریدن گلوی مأمور قانون با سلاح سرد، حمله به کلانتری، آتش زدن مسجد، تخریب بانک و اماکن دولتی، تخریب اموال عمومی و تجاوز به حقوق سایر شهروندان همچون تعرض به بانوان با پوشش چادر و حتی اهانت به مقدسات را ندارند؛ در حالی که شهردار لندن درباره درگیری مقابل سفارت ایران در این شهر، واکنش شدیدی نشان داد و نسبت به اعمال خشونت علیه ماموران پلیس به تندی اعتراض کرد و از شهروندان خواست عوامل درگیر را به طور ناشناس معرفی کنند؛ این واکنشهای سخت و قاطع، در حالی صورت میگیرد که هیچیک از مأموران پلیس در شهر لندن، نه جان خود را از دست دادهاند و نه محلی توسط آشوبگران به آتش کشیده شده است.
مقایسه واکنش و برخورد نظام رسانهای غرب با ناآرامیهای لندن و اعتراضات جلیقه زرد های پاریس با آشوبهای داخل ایران، حاکی از اختلاف فاحش داوری و نظام استانداردهای دوگانه است. گویی اگر در کوچه و خیابانهای ایران نیروهای امنیتی هدف سوءقصد با سلاح گرم و سرد قرار گیرند یا توسط اغتشاشگران به آشوب کشیده شوند، هزینه سرکوب آزادی را دادهاند، اما در خیابانهای پاریس و لندن به وظایف و پروتکلهای قانونی خود عمل کردهاند. وضعیت بهقدری معوج و کاریکاتوری شده است که از ابراز علنی و صریح این موضوع هم ابایی ندارند. یکی از مسئولان رسانههای بیگانه فارسیزبان فعلی که مدیریت چند رسانه معاند فارسیزبان دیگر را هم در کارنامه خود دارد، در پیامی در یکی از شبکه های اجتماعی، قیاس رفتار پلیس ایران با پلیس سایر کشورها را نابجا دانسته بود؛ چراکه بهزعم او، پلیس ایران مشغول سرکوب آزادیخواهان است و پلیس سایر کشورها در ناآرامیها، پروتکلهای خاص خود را دارند که همه ملزم به رعایت آنها هستند!
برخوردها و استانداردهای دوگانه مقامات آمریکایی و غربی در تعامل و برخورد با ایران و سایر کشورهای مستقل نشان می دهد از نظر آنها، مهم نیست که کباده جریان آزاد اطلاعات را بکِشی و همزمان عرصه را بر رسانههایی مانند المنار و پرستیوی محدود کنی و ببندی و همزمان به رسانههایی خدمات بدهی که به ایرانیها آموزش ساخت کوکتلمولوتف و نافرمانی مدنی میدهند!