۱۳۹۵/۰۴/۱۶
بیانات در دیدار مسئولان نظام و سفرای کشورهای اسلامی
به مناسبت عید سعید فطر؛ در حسینیه‌ی امام خمینی (رحمهالله)
بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم (۱)
والحمدلله ربّ العالمین و الصّلاه و السّلام على سیّدنا محمّد و آله الطّاهرین.(۲)
تبریک عرض میکنم عید سعید فطر را به همه‌ى شما برادران و خواهران عزیز که در این مجلس تشریف دارید، و به سفراى محترم کشورهاى اسلامى که حضور دارند، و به ملّت ایران که حقیقتاً شایسته است انسان با همه‌ى وجود و با همه‌ى دل به این ملّت بزرگ و مؤمن و وفادار و شجاع و فداکار تبریک بگوید عید سعید فطر را. همچنین تبریک عرض میکنیم این عید را به امّت بزرگ اسلامى که «اَلَّذى جَعَلتَهُ لِلمُسلِمینَ عیدا»؛(۳) خداى متعال این روز را براى امّت اسلامى عید قرار داده است.
در این عید، مردم به دو رکن اساسى دعوت شده‌اند: به توحید و به وحدت. توحید در همین ذکر عمیق و پُرمعنایى است که در نماز عید وجود دارد که دنباله‌ى آن هم زکات است؛ [یعنى] هم صلات است، هم متمّم آن زکات است؛ این در این روز نِماد توحید است. وحدت هم که درواقع از همین توحید سرچشمه میگیرد، همدلى مسلمانها است؛ جسمها در نماز و در اجتماعات عید در کنار هم، و دلها متوجّه به یک مرکز، مرکز عظمت الهى، مرکز قدرت و رحمت حق؛ این روز یک چنین روزى است.
البتّه امروز متأسّفانه دنیاى اسلام از وحدت محروم است، دچار مشکلات و دچار درگیرى است. وقتى آشفتگى به میان آمد، وقتى درگیرى میان مسلمانها به وجود آمد، معنویّت هم کم میشود. معنویّت و ایمان، طبق منطق قرآن تا حدود زیادى به آرامش احتیاج دارد؛ هُوَ الَّذى اَنزَلَ السَّکینَهَ فى قُلوبِ المُؤمِنینَ لِیَزدادوا ایمانًا مَعَ ایمانِهم؛(۴) وقتى سکینه بود، وقتى آرامش بود، وقتى امنیّت بود، نوبت میرسد به اینکه انسانها بر ایمان خود بیفزایند؛ با عمل صالح، با توجّه، با ذکر. وقتى در یک کشور اسلامى و در یک مجموعه‌ى اسلامى، مردم بر جان خود، بر مال خود، بر امنیّت خود بیم دارند و مأمون(۵) نیستند، امنیّت ندارند، آنجا سکینه هم وجود ندارد؛ سکینه که نبود، این ازدیاد ایمان هم وجود ندارد؛ امروز مسلمانها دچار این وضعیّتند.
در خطبه‌ى نماز عرض کردم به مردم، امروز بغداد عزادار است. بسیارى از کشورهاى دیگر اسلامى به‌خاطر جنگها، به‌خاطر خون‌ریزى عزادارند؛ سوریه عزادار است، یمن عزادار است، لیبى عزادار است، بحرین عزادار است. امّت اسلامى شایسته‌ى این‌همه مشکلات نیست.
این مشکلات از کجا مى‌آید؟ این مشکلات از کدام منبع خبیث و نامبارکى ناشى میشود؟ چه کسى این نطفه‌ى ناپاک تروریسم را در دنیاى اسلام ترویج میکند؟ در زبان، همه از تروریسم تبرّى میجویند و گاهى على‌الظّاهر یک تظاهر عملى هم علیه تروریسم میکنند -به تعبیر رئیس جمهور محترم یک ائتلاف ظاهرى و دروغین و مصنوعى علیه تروریسم تشکیل میدهند- امّا در باطن این‌جور نیست؛ در باطن تروریسم را ترویج میکنند. ما فراموش نکرده‌ایم آن روزهایى را که در اوایل قضایاى سوریه، سفیر آمریکا بلند شد رفت در بین معارضین تا به آنها دلگرمى بدهد و آنها را وادار کند که یک منازعه‌ى سیاسى را تبدیل کنند به یک جنگ داخلى. این کار کوچکى است؟ خب منازعات سیاسى در خیلى از کشورها هست؛ چرا باید منازعه‌ى سیاسى را تبدیل کنند به جنگ؟ [آن‌هم] جنگ در خود یک ملّت و برادرکشى. بعد هم با پول و با درآمدهاى نفتى حرام، جوانهایى را از اطراف و اکناف جمع کنند [و به آنجا] متوجّه کنند؛ در سوریه یک‌جور، در عراق یک‌جور. حالا که دیگر گسترش پیدا کرده است؛ در بنگلادش، ترکیه و دیگر جاها. اینها است که دنیاى اسلام را دچار این بدبختى‌ها میکند و این ناامنى را به وجود مى‌آورد. چرا ما دشمن خودمان را نمى‌شناسیم؟
بعضى خیال میکنند اینکه ما بر روى دشمنى آمریکا با ما تکیه میکنیم، ناشى از تعصّب است؛ نه، ناشى از شناخت است، ناشى از تجربه است. ما ۳۷ سال است داریم تجربه میکنیم این دشمنى‌ها را. از اوّل انقلاب اینها کمر بستند به دشمنى امام بزرگوارِ ما و حرکت عظیم او؛ از اوّل انقلاب شروع کردند به توطئه، هنوز هم دارند میکنند: سعى کردند اقوام ایرانى را علیه جمهورى اسلامى بشورانند، موفّق نشدند؛ سعى کردند عناصر وابسته را علیه مردم بشورانند، تا حدودى هم توانستند امّا مردم بر آنها غلبه پیدا کردند؛ تا امروز هم این سعى را دارند میکنند امّا ملّت بیدار است، دولت هشیار است، مسئولین آماده‌اند.
متأسّفانه در مناطق دیگر و کشورهاى دیگر این نقشه عملى شده است؛ کسانى با پول، با تماس، با سلاح مدرن به کمک تروریست‌ها میروند. این‌همه سلاح مدرن را تروریست‌ها از کجا مى‌آورند؟ با چه پولى میخرند؟ اینها آن چیزهایى است که دنیاى اسلام را، امّت اسلام را زمین‌گیر میکند؛ اینها را باید فهمید، اینها را باید شناخت.
امروز مشاهده میکنیم که در مناطق دیگر هم این کار را دارند میکنند. ما در مسئله‌ى بحرین هیچ دخالتى نکردیم و نخواهیم کرد امّا نصیحتشان داریم میکنیم، آنجا هم یک منازعه‌ى سیاسى است؛ دارند کارى میکنند که این منازعه‌ى سیاسى را بکشانند به یک جنگ داخلى؛ اگر آگاهى دارند، اگر معرفت دارند، اگر خِرد سیاسى بر آنها حاکم است، خب نکنند این کارها را. مخالفت سیاسى و منازعه‌ى سیاسى در هر کشورى ممکن است وجود داشته باشد؛ چرا باید کارى کنند که ملّتها را وادار کنند به پنجه زدن و مردم را در مقابل هم قرار بدهند؟ اینها اشتباهاتى است که امروز متأسّفانه در برخى از کشورهاى دیگر اسلامى انسان مشاهده میکند.
استکبار جهانى و در رأس آنها آمریکا میخواهند این منطقه را سرگرم و مشغول به خود بکنند تا رژیم صهیونیستى نفَس راحتى بکشد؛ اینها میخواهند مسئله‌ى فلسطین را به فراموشى بسپرند، اینها میخواهند وجود یک جغرافیا و یک ملّت را انکار کنند. فلسطین یک کشور پدیدآمده‌ى جعلىِ امروزى نیست، فلسطین هزاران سال تاریخ دارد، ملّت فلسطین یک ملّت است، صاحب یک سرزمین است، صاحب یک منطقه‌ى جغرافیایى است؛ استکبار میخواهد اینها را انکار کند و ملّت فلسطین را انکار کند. این فشارهایى که امروز وحشى‌هاى صهیونیست دارند بر ملّت فلسطین وارد میکنند، اینها سیلى‌اش را خواهند خورد؛ این را بدانند. مسئله‌ى فلسطین مسئله‌ى محورى دنیاى اسلام است، مسئله‌ى فلسطین مسئله‌اى است که هیچ کشورى نباید فراموش کند؛ هیچ کشور اسلامى بلکه حتّى کشورهایى که از وجدان انسانى برخوردارند، نباید فراموش کنند که این یک مسئله‌ى اصلى است، مسئله‌ى اساسى است. یک ملّت مظلوم است، یک ملّت در محاصره است، یک ملّت دائماً دارد در طول این هفتاد سال اخیر مورد ظلم‌وستم قرار میگیرد؛ این را نباید فراموش بکنند. قضایاى دیگر دنیاى اسلام به گمان ما غالباً براى این است که این مسئله‌ى فلسطین فراموش بشود، آن‌وقت فاجعه‌آفرینى میکنند.
خب، مسئله‌ى یمن را شما ملاحظه کنید. آنچه در یمن دارد اتّفاق مى‌افتد یک فاجعه است، یک فاجعه است. یک سال و چند ماه است که این مردم به یک دلیل واهى به‌وسیله‌ى یک کشور به‌اصطلاح اسلامى دیگر مورد تهاجمند، بمباران میشوند، نه اینکه جبهه‌هاى جنگ بمباران بشود؛ بیمارستان بمباران میشود، خانه‌هاى مردم بمباران میشود، مساجد بمباران میشوند، زیرساخت‌هاى کشور دارد نابود میشود؛ این وضع قابل دوام نیست؛ متجاوز بایستى از تجاوز دست بردارد و دنیاى اسلام باید متجاوز را تنبیه بکند تا کسانى به فکر تجاوز نیفتند.
ملّت ایران ایستاده است؛ ملّت ایران در این ۳۷ سال نشان داده است که ایستاده است. این یک، و نشان داده است که راه پیشرفت هم ایستادگى است. اگر ملّت ایران تسلیم میشد، ضعف نشان میداد، در مقابل قدرت‌طلب‌هاى عالَم و متکبّرین عالَم کُرنش میکرد، این پیشرفتها هم نصیبش نمیشد؛ راه پیشرفت ایستادگى و استقامت است، تقویت ساخت داخلى است، تقویت عزم و اراده‌ى ملّى است و تقویت ارتباط با خدا.
عزیزان من! این رازونیازهاى ماه رمضان را قدر بدانید، این دعاها را قدر بدانید؛ این شب‌زنده‌دارى‌هاى مبارک را، این اشکهاى پاکیزه را که در این شبهاى قدر و در این مجالس دعا و مناجات و استغاثه و تضرّع بر چهره‌ها جارى شد، اینها را قدر بدانید، اینها خیلى ارزش دارد؛ اینها دل انسان مؤمن را محکم میکند، توکّل او را به خدا زیاد میکند. وقتى به خدا توکّل کردید، از غیر خدا دیگر نخواهید ترسید، وقتى از غیر خدا نترسیدید، به سمت اهداف عالى خودتان محکم حرکت خواهید کرد.
پروردگارا! روح مطهّر امام بزرگوار که این راه را به ما نشان داد و ما را در این راه وارد کرد، و روح مطهّر شهیدان عزیز که در این راه جان خودشان را فدا کردند، با پیغمبر و آل پیغمبر محشور بفرما.
والسّلام علیکم و رحمهالله و برکاته
۱) در ابتداى این دیدار -که به‌مناسبت عید سعید فطر برگزار شد- حجّت‌الاسلام والمسلمین حسن روحانى (رئیس جمهور) مطالبى بیان کرد.
۲) صلوات حضّار
۳) مصباح، ج۲، ص ۶۰۴ (دعاى قنوت نماز عید)
۴) سوره‌ى فتح، بخشى از آیه‌ى ۴؛ «اوست آن کس که در دلهاى مؤمنان آرامش را فرو فرستاد تا ایمانى بر ایمان خود بیفزایند…»
۵) ایمن، در امان
